Στοματίτιδα

Ο γενικός όρος «στοματίτιδα» περιλαμβάνει πολλές φλεγμονώδεις ή αυτοάνοσες αντιδράσεις και ερεθισμούς του βλεννογόνου του στόματος και είναι μη-ειδικός. Προκειμένου να προχωρήσουμε στη σωστή διάγνωση με στόχο τη θεραπεία ή κατευθυντήριες οδηγίες για τον ασθενή, θα πρέπει να διαχωρίσουμε τις συνηθέστερες κλινικές οντότητες, που αποκαλούνται ως στοματίτιδα:

1. Μυκητιασική στοματίτιδα: αν και η συχνότερη αυτών οφείλεται σε πολλαπλασιασμό ενός ζυμομύκητα, που φυσιολογικά ανήκει στη χλωρίδα του στόματος (Candida Albicans), η ¨γένεση¨αυτής της στοματίτιδας απαιτεί συνήθως προηγούμενη χρήση αντιβιοτικών ή κάποια ανοσοκαταστολή (φάρμακα, χημειοθεραπείες, σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας).
2. Αφθώδης στοματίτιδα: σε λοίμωξη από το ιό του έρπητα, σε υποτροπιάζουσες άφθες, σε μικρό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων, σε λευχαιμίες, σε λήψη φαρμάκων, σε ειδικά σύνδρομα/Αδαμαντιάδη-Βehcet κά.
3. Ερεθιστική ή αλλεργική στοματίτιδα: από χρήση προϊόντων κανέλλας, συνθετικού οδοντοστοιχίας, στοματοπλυμάτων κλπ
4. Στα πλαίσια συστηματικών νοσημάτων: λευχαιμιών, αβιταμινώσεων, πλασματοκυττάρωσης κλπ

Γίνεται κατανοητό ότι κάτω από την ¨ομπρέλα¨της στοματίτιδας, κρύβονται πολλές και διαφορετικής προέλευσης βλάβες και παθήσεις. Είναι απαραίτητη η κλινική εξέταση από έμπειρο στοματολόγο, προκειμένου να αποφευχθεί η σύγχυση και η πολυφαρμακεία.